به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

سینمای ما سینمای اخلاق و معرفت است

تاریخ انتشار: ۲۰ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۶۵۹۰۹

بابک لطفی خواجه‌پاشا، کارگردان این اثر در ابتدا گفت: این فیلم را تقدیم به مادران شریف ایرانی می‌کنم. دغدغه خانواده در طول زندگی من بسیار ارزشمند بوده است و به نظرم یک نوع پایگاه است که اقتصاد، اجتماع و سیاست را با آن می‌توان اصلاح کرد.

وی ادامه داد: خانواده ه چیزی است که دارد به آن آسیب وارد می‌شود و مبحث طلاق که به سرعت رشد می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی در پاسخ به این سوال که پیام اصلی فیلم چیست گفت: ازدواج فرهنگی و پیامد‌های آزار جنسی پیام فیلم فقدان است.

لطفی خواجه پاشا ادامه داد: در معرفت یک بحثی است که تا زمانی که چیزی را از دست ندهیم متوجه ارزش آن نعمت نمی‌شویم. احساس می‌کنم هیچ نعمتی بزرگتر از فرزند نیست.

کارگردان این فیلم گفت: کودکان در زیست‌ما خیلی تاثیر گذار هستند و به نظرم این احترام رعایت نمی‌شود. یک کودک چیزی را به نام هدف تغییر می‌دهد و سینمای ما سینمای اخلاق و معرفت است.

بابک لطفی خواجه پاشا در ادامه گفت: ما به سمت یک سینمایی رفته‌ایم که شبیه به سینمای شرقی است. سینمای ما سینمای رنگ و زیبایی‌ها است؛ گویا این زیبایی‌ها را فراموش کرده ایم. امیدوار هستم این سینما به سینما‌های ما برگردد و اینگونه روایت کنیم.

روح اله زمانی بازیگر این فیلم گفت: امیدوار هستم از دیدن فیلم لذت برده باشید؛ خوشحال هستم که بار‌ها در جشنواره حضور پیدا کرده‌ام.

وی ادامه داد: من در تمام این تایم تلاش خود را کردم و زمانی که انسان موقعیتی را به دست می‌آورد حفظ کردن آن مهم است.

جواد قامتی بازیگر فیلم در آغوش درخت گفت: اگر فیلمسازان بدانند ارومیه چه بهشتی برای فیلم‌سازی است از آنجا استفاده می‌کنند.

وی ادامه داد: چالش چندانی با بازیگران و عوامل نداشتیم. از اینکه در این فیلم هستم احساس خوبی دارم.

در آغوش درخت در ستایش یک خانواده است

محمد فکوری مدیر فیلمبرداری این اثر گفت: آرزو می‌کنم فیلم به درستی از سمت من روایت شده باشد و تاثیر خود را داشته باشد. این فیلم در ستایش یک خانواده است.

وی در خصوص مزیت حضور از ابتدای فیلم تا انتها گفت: خیلی مزیت‌دارد. اینکه از ابتدا با کارگردان صحبت داشته باشید و یک لوکیشن خوب انتخاب کنید. این کار ۴۵ روز طول کشید، ولی من عملا نزدیک به نیم سال با این کار همراه بودم.

اکبر زاده، طراح لباس در این نشست خبری بیان کرد: امیدوارم از در آغوش درخت لذت برده باشید و این کار اولین تجربه کاری من در سینما بود.

ایمان کرمیان، طراح جلوه‌های ویژه گفت: وظیفه سنگین‌تری در این فیلم داشتم من به عنوان جانشین آقای نصرالهی در این کار حضور داشتم و  چون جلوه‌های ویژه تخصص من است سعی کردم کار را به بهترین نحو انجام دهم.

استفاده از بازیگر‌های دیگر اقلیم‌ها

کارگردان این اثر گفت: باید تلاش کنیم از بازیگر‌های دیگر اقلیم‌ها استفاده کنیم تا چهره‌های جدیدی را معرفی کنیم. این اقلیم متفاوت کشور در همه بخش‌های متفاوت می‌تواند کمک کند.

وی در پاسخ به اینکه لهجه و گویش کار چه کمکی به فیلم کرد گفت: کار را منحصر به فرد می‌کند و این توانایی ما است و این یک شاخصه بسیار بزرگ است.

کار کردن با کودکان سخت است

سجاد نصرالهی نسب در پایان گفت: کار کردن با کودکان سخت است. این کار از ابتدای بازی با کودکان و در آمدن بازی برایمان دغدغه بود. 

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری رادیو تلویزیون

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: جشنواره فیلم فجر کارگردان فیلم نشست خبری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۶۵۹۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیت الله ابراهیم امینی و تربیت عقلانی

این هفته مصادف بود با سالگرد ارتحال عالم مجاهد و پارسا آیت‌الله شیخ ابراهیم امینی نجف آبادی.  این دانشمند پرتلاش و اندیشمند جزو شخصیت هایی است که چهره تابناکش در میان گرد و غبار سیاست ناشناخته مانده است. برای آشنایی بیشتر با اندیشه و رفتار این عالم بزرگ به سه نکته کلیدی اشاره می کنم 

۱ _ ایشان از معدود صاحب نظران حوزه تربیت و پرورش در حوزه علمیه قم بود که مسایل تئوریک علم اخلاق را با صورت بندی کاربردی و متناسب با شرایط زمان تبیین می کرد. ایشان در دهه شصت و هفتاد بدون سر و صدا و تبلیغات، جلسات خصوصی متعددی با طراحان شیوه‌های تربیتی آموزش و پرورش داشتند که مبانی علم اخلاق را با تاکید بر تربیت فکری و رشد عقلی تشریح می کردند. اهل تحقیق و تجربه می دانند که این روش دیربازده ولی پایدار است. در مقابل ایشان گروه دیگری در حوزه بودند که با اعتقاد به روشهای «زود بازده و تاثیرگذار آنی» مبانی تخیل و رؤیا و کرامت را جایگزین تعقل و تفکر نمودند. این گروه از اواسط دهه هشتاد بتدریج مراکز پرورشی و تبلیغی کشور را به تصرف خود درآوردند. شیوه خواب گرایی و رؤیا پردازی و کرامت سازی به سرعت در اکثر منابر، محافل مذهبی، سخنرانی ها، تریبون‌ها و حتی کلاسهای درس فرا گیر شد. و با خالی شدن سنگر نماز جمعه از خطیبانی چون آیت‌الله جوادی آملی، آیت‌الله امینی، آیت‌الله استادی و آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی که از مدافعان و مرزبانان نظریه اول بودند میدان به دست کسانی افتاد که نه اعتقادی به آن روش داشتند و نه از توانایی لازم علمی برای ورود در آن مباحث برخوردار بودند. کم کم نظریه دوم گسترش یافت بویژه از طریق هیئت های مذهبی خاص که با پوشش مستقیم و سراسری صدا و سیما همراه بود. طراحان این روش  با کمک کارشناسان مذهبی! با چنین رویکرد، چهره خاصی از اسلام و تشیع را به نمایش گذاشتند که بن مایه اش توهمات و تخیلات با روکشی از آیات و روایات بود.  

البته این روش زود بازده است یعنی یک فرد با یک جلسه ممکن است تغییر کرده به معنویات راغب شود. اما چون زیرساخت عقلانی ندارد با همان سرعت که پدید آمده با همان سرعت ناپدید و زایل می گردد. جامعه امروز ما روشن‌ترین مصداق و شاهد بر ناکارآمدی روشی است که این طرز فکر در دو دهه گذشته با کنار گذاشتن صاحب نظران عقل گرا و در اختیار قرار دادن تمامی شبکه‌های صدا و سیما در خدمت ترویج روبنایی مذهب و تربیت دینی بر اساس «احساس بدون اندیشه» به دست آورده است. در حالی که قرآن کریم بیش از سیصد بار با کلماتی از قبیل یعقلون، یتدبرون، اولوالالباب، یتفکرون و... مردم را به تعقل و باورهای عمیق دعوت کرده است. و در آیه شریفه«قُلْ هَٰذِهِ سَبِیلِی أَدْعُو إِلَى اللَّهِ عَلَىٰ بَصِیرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِی» بگو : ﺍﻳﻦ ﻃﺮﻳﻘﻪ ﻭ ﺭﺍﻩ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﭘﻴﺮﻭ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ﺑﺼﻴﺮﺕ ﻭ ﺑﻴﻨﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺧﺪﺍ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻰ  ﻛﻨﻴﻢ( یوسف/ ١٠٨)  راه و روش پیامبر اکرم(ص) را در هدایت و راهنمایی مردم بر اساس بصیرت و آگاهی می داند و لا غیر. 

2 - آیت‌الله امینی در فن نویسندگی نیز مهارت خاصی داشت به طوری که می توان ادعا کرد سبک نویسندگی ایشان همانند استاد شهید مطهری و برخی دیگر از بزرگان سبک «سهل ممتنع» بود. به این معنی که مطالب پیچیده علمی و عقلی را در قالب ساده ترین الفاظ بیان می کرد، بدون آنکه از بار معنی و عمق محتوا کاسته شود. صاحبان این سبک از نویسندگی در میان حوزویان و دانشگاهیان انگشت شمارند. زیرا عده ای از محققان ارجمند با همه مقام والای علمی توان انتقال اندیشه خود را جز در قالب عبارات سنگین و بهره گیری از اصطلاحات فنی و لغات خاص ندارند. و موقعی که به آنها پیشنهاد ساده گویی و ساده نویسی داده می شود پاسخ می دهند مخاطبان باید سطح علمی و ادبی خود را بالا ببرند نه اینکه گوینده پایین بیاید. و در نقطه مقابل برخی دیگر به قصد ساده نویسی، مفاهیم بلند علمی را با قالبهای نارسا و الفاظ کوچه بازاری ضایع می کنند و با این اقدام مباحث ارزشمند علمی را به ابتذال می کشانند. اما معدود نویسندگانی توانایی دارند که همچون مطهری و امام خمینی مطالب عمیق اجتماعی، قرآنی، و حتی فلسفی را بگونه ای بیان کنند که یک فرد کم سواد و یک استاد دانشگاه هر دو به مقدار فهم خود بهره لازم را ببرند. مرحوم آیت الله امینی از این هنر برخوردار و از زمره  چنین نویسندگانی بود. قبل از پیروزی انقلاب اسلامی کتاب «آیین همسرداری» ایشان از بهترین هدایا برای زوج های جوان  به شمار می رفت. و به خاطر همین ویژگی بسیاری از تالیفات ایشان در زمینه اسلام شناسی و شیعه شناسی و اخلاق و تربیت دینی به زبان های خارجی ترجمه شد. کتابهای ایشان در کشورهای آفریقایی طرفداران زیادی داشت.

بنده در بعثه امام خمینی در ایام حج، شاهد مراجعه مکرر از کشورهای مختلف به ایشان بودم که برای ترجمه و یا نشر کتابهای شان با ایشان مذاکره و مشورت می کردند. 

افسوس قدر این دانشمندان بزرگ چنانکه باید شناخته نمی‌شود و آنها را با دلایل پوچ و احساسی خانه نشین می کنند. یک اتهام کوچک (که مثلاً ایشان زاویه پیدا کرده) کافی است که جامعه از برکات علمی و معنوی آنها محروم بماند. 

3 - آیت‌الله امینی نه تنها در نوشتار و گفتار که در عمل مَثل اعلای ساده زیستی و فروتنی بود.  من در اوایل دهه هفتاد که مدتی در قم بودم و از لحاظ امور اجرایی به بیکاری اشتغال داشتم و البته توفیق درس و مطالعه یافته بودم، همان زمان ایشان عضو مجلس خبرگان و دارای مقامات عالیه بودند برای خرید ما یحتاج روزانه خود شخصا اقدام می کرد. بارها و بارها ایشان را در نانوایی سنگکی خیابان صفائیه می دیدم که یا قبل از من و با بعد از من در صف ایستاده بود وصبورانه منتظر بود تا نوبت به ایشان برسد و نانی دریافت کند.  

دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر 

کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست 

گفتم که یافت می نشود گشته ایم ما 

گفت آن که یافت می نشود آنم آرزوست